۱۳۸۹ تیر ۹, چهارشنبه

تحمیل نشود مجبور به تحملش نیستی ای زن


لال شو لاااااال شو کثافت آشغال ... گه گاه روزها با صدای مادری که این جملات را می گوید و بک گراند این ناسزا های مادر سی و پنج( به بالا) ساله گریه ی نوزادی چند ماهه است حدودای ساعت 8 می شنوم و از خواب بیدار می شوم و صدای دختر دیگرش که 3 الی 4 سال دارد و... این مادر طبقه سوم آپارتمان ما می نشیند و از وقتی دومین فرزندش را بدنیا آورده زود عصبانی و  صدای داد و فریادش زود بلند می شود و حتی یکبار هم با ما بشدت دعوا کرد که البته چند هفته بعدش عذرخواهی کرد. اما به خوبی مشخص است که فشار زندگی ، کار و در عین حال نگهداری از بچه اول و نگهداری از نوزادی چند ماهه بشدت سخت و حوصله ی زیادی را می طلبد که شاید از عهده ی زنی سی و پنج شش ساله بر نیاید.

این تمام تجربه یی نیست که از مادرانی دیده ام که در سن سی و خورده یی سال خواسته ( برای بار دوم فرزند دار شدن) یا ناخواسته ( برای بار دوم یا سوم حتی چهارم) فرزند به دنیا آورده اند و دچار چنین اخلاق ها و حالات روانی بد می شوند. خب دلیلش کاملا واضح است: طبق نظر روانشناس ها و دکتر های ماما بهترین سن برای فرزند دار شدن تا زیر سی و سه الی چهار سالگی است و نه بالای آن، در صورتیکه خواسته یا ناخواسته فرزندشان  در سن بالا ی مادر بدنیا بیاید هم به لحاظ امنیت جسمانی فرزند و مادر و هم خصوصا به لحاظ امنیت روانی مادر مورد تایید پزشکان نیست.

کاش هیچ مردی دیر به هوس نیفتد و هیچ زنی را مبجور به نگه داشتن فرزند آنهم در آن سن نکند کاش کاش کاش
و کاش هیچ زنی تن به خواسته ی مردی که هیچ سختی یی جز پول درآوردن نمی کند و از باقی جریانات بی خبر است ندهد کاش هیچ زنی ناخواسته بودن فرزندش را قبول نکند کاش هیچ زنی در سن بالا بچه دار نشود مگر به تایید روانشناس و پزشک ماما
به جان هرکس که دوستش دارید به جان هر عقیده و مسلکی که دارید و از همه مهمتر به جان وروان خودتون قسم در سنین بالا بچه دار نشوید.!!

۷ نظر:

  1. در جامعه ما که سن ازدواج افزایش پیدا کرده چنین سنی برای بچه دار شدن نمی تونه سن بالا تلقی بشه. خیلی ها دارند اولین فرزندشان را در این سن به دنیا می آورند. البته به خاطر فشار زندگی و سختی و خستگی مادر اگر کمکی نداشته باشد بهتر از این هم نمی تواند رفتار کند . چه بسا از پا در افتد.

    پاسخحذف
  2. من نمونه بارز این نوع فرزندام، موقعه تولد من مادرم 45 ساله و پدرم 65 ساله بدون هیچ نوع مشاوره ای هم من متولد شدم از نظر اندیشه ای شاید خیلی متفاوت باشیم ولی مادرم یه دنیا تجربست
    بدترین ویژگی این نوع تولد ها اینه خیلی زود از نعمت پدر و مادر محروم میشی

    پاسخحذف
  3. مادرش را نمی شناسم اما
    احتمالا" اگر به کودک تاریک اش
    روزی چند وعده نور و بوسه چشانده بود
    به جای خدای جهنم کوره های زنجیره ای شدن
    فرشته ای می شد
    (رویا زرین)
    .
    معتقدم خیلی از حالات و رفتار ما ناشی از تربیت و برخوردهایی ست که در کودکی با ما شده .حل کردن مشکلات مربوط به اون دوران خیلی ریشه ای و عمیقه و بسیار زمان بر.
    مادری که درباره اش نوشتی یه مادر خشمگین و عصبانیه.کسی که از خود و درونیاتش جداشده و خود وجودیش رو دوست نداره و طبعا"نمی تونه کس دیگه ای رو دوست داشته باشی.ولو اون کس فرزندش باشه.فریادهای این مادر قسمتی اش مرتبط با شیطنت ها و رفتارهای کودکانه ی آنهاست.سهم عمده ی این رفتار برمی گرده به قبل ترها.نوع ارتباطش با همسر و برعکس و خیلی چیزهای دیگه.برای مادر شدن حال زن باید خوب باشه. به خودش ،جایگاه و نقشش باید اعتماد داشته باشه.این حس اطمینان به خود و رضایتمندی اگر از بین رفته باشه تنها با کمک متخصص قابل احیاست.البته که بهترین سن بارداری تا قبل از 35سالگی ست اما حس رضایتمندی در هر سنی می تونه به دست بیاد.

    پاسخحذف
  4. سلام
    این که چنین موضوعی مورد توجه شما قرار گرفته برای نوشتن درباره آن ، برایم جالب است از جنس توجه رضا میرکریمی در ساختن به همین سادگی
    توجه به مشکلات و کلافگی های یک مادر جوان که شاید چندان به سن و سالش هم مربوط نباشد او مهارت روبرو شدن با مشکلات و فشار های روانی را یاد نگرفته او تنهاست و شاید می خواسته یا مجبور شده تنهاییش را با فرزندی دیگر پر کند اما آن فرزند فقط وسعت تنهاییش را بیشتر کرده است
    من توانسته ام در مقابل خواستن ها و وسوسه های فرزند دوم مقاومت کنم . گمانم کار درستی کرده ام

    پاسخحذف
  5. آی سودا البته بیشتر منظورم بچه دوم است/ مرضیه حرفت درست اما فکر نمی کنی فاصله افکارتون زیاده؟ هرچند که ممکنه مادر مشا به لحاظ جسمانی و روانی دارای پتانسیل خوبی بوده / رها اینکه این رفتار نشات از تربیت فرهنگی ماست شکی درش نیتس حالا داریم فرض می کنیم حتی اگر تربیت ما بد بوده باشه چرا باید در چنین سنی سراغ بچه دوم رفت؟ / فرزانه :)

    پاسخحذف
  6. نه بخاطر سن و سال که مادران جوانی را دیده ام در خیابان که جلوتراز بچه هایشان راه می روند و حوصله ندارند دمی بایستند تا گام ها ظریف کودک به ان ها برسد. پدرانی که به بچه هایشان نگاه نمی کنند و بله ،سر و صدای همسایه ی پایینی که کودکش را در دستشویی زندانی می کند و ضجه های دختر کوچکش که دل آدم را کباب می کند و مادر هم جوان است ،در سنی مناسب مادرشدن اما بی حوصله. این بی حوصله گی نمی تواند تنها دلیل سن زیاد باشد بلکه نشان روح آزرده ی جامعه است ،حالا زن یا مرد فرقی ندارد ومادری که کمتر بفهمد بیشتر فرزندش را آزار می دهد.

    پاسخحذف
  7. دمادم حرفت رو قبول دارم ما در تربیت بچه ها افتضاح عمل می کنیم و این به فرهنگ بد ما بر میگرده اما این چیزی که می گویم واقعا اثر داره

    پاسخحذف