لال شو لاااااال شو کثافت آشغال ... گه گاه روزها با صدای مادری که این جملات را می گوید و بک گراند این ناسزا های مادر سی و پنج( به بالا) ساله گریه ی نوزادی چند ماهه است حدودای ساعت 8 می شنوم و از خواب بیدار می شوم و صدای دختر دیگرش که 3 الی 4 سال دارد و... این مادر طبقه سوم آپارتمان ما می نشیند و از وقتی دومین فرزندش را بدنیا آورده زود عصبانی و صدای داد و فریادش زود بلند می شود و حتی یکبار هم با ما بشدت دعوا کرد که البته چند هفته بعدش عذرخواهی کرد. اما به خوبی مشخص است که فشار زندگی ، کار و در عین حال نگهداری از بچه اول و نگهداری از نوزادی چند ماهه بشدت سخت و حوصله ی زیادی را می طلبد که شاید از عهده ی زنی سی و پنج شش ساله بر نیاید.
این تمام تجربه یی نیست که از مادرانی دیده ام که در سن سی و خورده یی سال خواسته ( برای بار دوم فرزند دار شدن) یا ناخواسته ( برای بار دوم یا سوم حتی چهارم) فرزند به دنیا آورده اند و دچار چنین اخلاق ها و حالات روانی بد می شوند. خب دلیلش کاملا واضح است: طبق نظر روانشناس ها و دکتر های ماما بهترین سن برای فرزند دار شدن تا زیر سی و سه الی چهار سالگی است و نه بالای آن، در صورتیکه خواسته یا ناخواسته فرزندشان در سن بالا ی مادر بدنیا بیاید هم به لحاظ امنیت جسمانی فرزند و مادر و هم خصوصا به لحاظ امنیت روانی مادر مورد تایید پزشکان نیست.
کاش هیچ مردی دیر به هوس نیفتد و هیچ زنی را مبجور به نگه داشتن فرزند آنهم در آن سن نکند کاش کاش کاش
و کاش هیچ زنی تن به خواسته ی مردی که هیچ سختی یی جز پول درآوردن نمی کند و از باقی جریانات بی خبر است ندهد کاش هیچ زنی ناخواسته بودن فرزندش را قبول نکند کاش هیچ زنی در سن بالا بچه دار نشود مگر به تایید روانشناس و پزشک ماما
به جان هرکس که دوستش دارید به جان هر عقیده و مسلکی که دارید و از همه مهمتر به جان وروان خودتون قسم در سنین بالا بچه دار نشوید.!!