یقیین آفت ذهن

دوستی چند وقت پیش نوشته بود
بی ایمانی اوج آگاهی است
و تصدیق و تکریم دوستان دیگرش بود که زیر این جمله یک خط آمده بود ...
این کوتاه نوشته بهانه ای از همان جمله است
غرض ایمان و بی ایمانی نیست
اینجا در لا  و فحوای این جمله چیزی مستتر است
یقیین
یقیین مشترک است بین  دینداران  و  غیر دینداران
دو گروه معتقدند که گروهی دیگر به یقیین بر باطل نشسته و ایشان با اطمینان و یقیین در اوج آگاهی عقل فهم و شعور.
فاصله ای بس کوتاه از یقیین تا جزمیت وجود دارد
فی الواقع دیندار یا غیر دینداری که خودش را در اوج آگاهی یقیین و راه درست و حق، خودش را می بیند و مخالفان عقیدتی را بر باطل می بیند بر سر جای خود نشسته و تکان نمی خورد, بر جایی نشسته و دیگران را به چشم حقارت می بیند که ای مردم سخن و فعل و فکر من بر حق ، آگاهی و شعور است و شمایان...
یقیین در منابع دینی خصوصا عرفانی مورد مذمت قرار می گیرد؛ یقیینی درباره به کمال رسیدن و مومن بودن و به راه حق نشستن و دیگران را( مخالفان فکری) به راه بادیه دیدن؛ وجود ندارد.
یقیین آفت فکر و عقیده است

بخشی از گفتگو با ویلیام مونتگمری وات, اسلام شناس معاصر اسکاتلندی

بسیاری از غربی ها اهمیت و ارزش گفتگو با اسلام را به زیر پرسش کشیده اند. به عنوان مثال آن ها شریعت را ظالمانه می دانند فکر می کنید این امر حقیقت دارد؟

خوب در عهد قدیم هم با مجازات هایی  مشابه آن چه که در فقه اسلامی آمده مواجه می شویم. مثلا در عبارت 25 سفر تثنیه از قطع دست زنان سخن رفته است. در آموزه های اسلامی چنین مجازات هایی در برخی جوامع و برخی زمان ها مثل زمان پیامبر(ص) مناسب بوده اما به موازات پیشرفت جوامع و برقراری صلح و نظم دیگر کاربردی ندارند و همه جا هم اجرا نمی شوند.....

درباره رویکرد محمد(ص) نسبت به زنان برایمان سخن بگویید.

برخی معتقدند که اسلام هنوز در برخی جهات دینی مردانه است. اما فکر می کنم که من اسنادی از منابع نخستین پیدا کرده ام که نشان می دهد محمد(ص) مسائل را برای زنان بهتر و آسان تر می ساخت. واضح است که در برخی قسمت های عربستان به ویژه در مکه گونه ای نظام پدرسالار رایج بود که در زمان پیامبر به نظام مادرسالاری تبدیل شد. رشد ثروت و رفاه که محصول تغییر مسیرهای تجاری بود با رشد فردگرایی همراه بود. مردان ثروت شخصی هنگفتی گرد آورده بودند و می خواستند مطمئن شوند که این ثروت به پسران خودشان می رسد و نه پسران خواهرانشان.
این موضوع وضعیت حقوق زنان را بدتر می کرد. اسلام در زمانی ظهور کرد که وضعیت زنان وحشتناک بود. آنها حقی بر ثروت و دارایی خود نداشتند و اصلا خودشان جزء دارایی های مرد به حساب می آمدند. اگر مردی وفات می یافت همه چیز به پسرانش می رسید. محمد (ص) تا حد بسیار زیادی اوضاع را بهبود بخشید. او حق مالکیت، ارث، آموزش و طلاق را بنیان نهاد و از زنان محافظت کرد. در چنین بستر تاریخی باید گفت محمد (ص) فردی بود که بر حق زنان گواهی داد.
------------
بخشی از گفتگوی بشیر مان و الستیر مکینتاش در سال 2000 با ویلیام مونتگمری؛
ویلیام مونتگمری وات استاد رشته زبان و ادبیات عرب یو مطالعات اسلامی در دانشگاه ادینبورگ اسکاتلند بوده، این اسلام شناس معاصر رساله دکترایش را پیرامون جبر و اختیار در آغاز اسلام ارائه داد. آثار متعددی از او به چاپ رسیده مانند ایمان و عمل غزالی- محمد در مکه - محمد در مدینه- تاریخ اسپانیای اسلامی- اندیشه سیاسی در اسلام - اسلام و مسیحیت جدید- مکه براساس قرآن- بنیادگرایی و نوگرایی اسلامی و... که به نظر می رسد فقط یک کتاب او پیرامون برخورد اسلام و مسیحیت در سال 73 توسط محمد حسین مخبو ترجمه شده است

شب ها به فکر شورش می افتادم

شب ها به فکر شورش می افتادم
به فکر شورش مسلحانه
صبح ها به صلح فکر می کردم
و ظهرها در آشوب کودتا بودم
عصرها وحشتناک ترین زمانم بود
باد می آمد؛ همه چیز را با خود می برد؛ شکستی سنگین روی دوشم جایش مانده بود
عصرها حتی از شب ها هم تلخ تر بود
صدای نعره ها و فریاد هایشان گوشم را اذیت می کرد
زمان به پایان رسیده بود

هیچ انقلابی شکوهمند نیست!

سالوادور د ماداریاگا :" اروپا وقتی به خود خواهد آمد که کلمه ی انقلاب اسباب شرم باشد و نه مایه ی غرور.
کشوری که از انقلاب شکوهمندش دم می زند همان قدر بیهوده و یاوه گوست که آدمی که از آپاندیسیت شکوهمندش حرف می زند."

از یک جهت راست می گوید. اما جای بحث دارد.

// دست نوشته های آلبر کامو