چرا اعتراض را بلد نیستیم؟

یک روز سوار مترو شدم، واگن خیلی گرم بود معلوم بود که راننده ترن کولر را روشن نکرده، چند ایستگاهی گذشت گرما ادامه داشت و فردی که به تازگی وارد واگن شد دکمه مصاحبت با راننده را زد و به او گفت کولر واگن را روشن کن.

مدتها با فکر خود مشغول بودم که چرا من مثل او اعتراض نکردم  به گرما؟( که صد البته بر خود متاسف شدم) چرا دیگرانی که گرما می کشیدند اعتراض نکردند؟ شاید من پیش خود خود را بتوانم  فریب دهم که حالش را نداشتم و گرنه چنین و چنان می کردم اما حقیقتش این است که نمی شود گفت آن همه آدم حالش را نداشتند!!

فکرم به این مشغول شد که چرا ما ایرانیان نسبت به مشکل ، ظلم یا هر چیز دیگری که به نا حق بر ما روا یافته هیچ اعتراضی نمی کنیم؟ اینجا دیگر سیاست نیست که بگوییم چون مردم ما سالهاست که سوبسید نفت دریافت می کنند توان اعتراض ندارند و چون  سیستم مالیاتی نیست مردم نمی توانند در صورت چیزی که رایگان دریافت می کنند نسبت به حکومت معترض باشند. نه این مسئله کاملا ریشه در فرهنگ و فکر جامعه ایرانی دارد که چرا عموما اعتراض نمی کند؟ چرا عموما به چیزی که مغلوب آن شده راضی است؟



---------
بی ربط دونی :
جهت شادی روح ومفرح کردن ذات به این ویدئو از شادی و هیجان مضاعف همراه با حرکات موزون این کودک یکسال و نیمه(امیرفربد)  از دیدن رقص شکیرا توجه نمایید :))
به بهانه ی 28 مرداد 32 سالروز کودتا بر علیه دولت مردمی مصدق: ملی شدن نفت کودتا و دیوار بی اعتمادی مقاله یی ازآبراهامیان