خوب در عهد قدیم هم با مجازات هایی مشابه آن چه که در فقه اسلامی آمده مواجه می شویم. مثلا در عبارت 25 سفر تثنیه از قطع دست زنان سخن رفته است. در آموزه های اسلامی چنین مجازات هایی در برخی جوامع و برخی زمان ها مثل زمان پیامبر(ص) مناسب بوده اما به موازات پیشرفت جوامع و برقراری صلح و نظم دیگر کاربردی ندارند و همه جا هم اجرا نمی شوند.....
درباره رویکرد محمد(ص) نسبت به زنان برایمان سخن بگویید.
برخی معتقدند که اسلام هنوز در برخی جهات دینی مردانه است. اما فکر می کنم که من اسنادی از منابع نخستین پیدا کرده ام که نشان می دهد محمد(ص) مسائل را برای زنان بهتر و آسان تر می ساخت. واضح است که در برخی قسمت های عربستان به ویژه در مکه گونه ای نظام پدرسالار رایج بود که در زمان پیامبر به نظام مادرسالاری تبدیل شد. رشد ثروت و رفاه که محصول تغییر مسیرهای تجاری بود با رشد فردگرایی همراه بود. مردان ثروت شخصی هنگفتی گرد آورده بودند و می خواستند مطمئن شوند که این ثروت به پسران خودشان می رسد و نه پسران خواهرانشان.
این موضوع وضعیت حقوق زنان را بدتر می کرد. اسلام در زمانی ظهور کرد که وضعیت زنان وحشتناک بود. آنها حقی بر ثروت و دارایی خود نداشتند و اصلا خودشان جزء دارایی های مرد به حساب می آمدند. اگر مردی وفات می یافت همه چیز به پسرانش می رسید. محمد (ص) تا حد بسیار زیادی اوضاع را بهبود بخشید. او حق مالکیت، ارث، آموزش و طلاق را بنیان نهاد و از زنان محافظت کرد. در چنین بستر تاریخی باید گفت محمد (ص) فردی بود که بر حق زنان گواهی داد.
------------
بخشی از گفتگوی بشیر مان و الستیر مکینتاش در سال 2000 با ویلیام مونتگمری؛
ویلیام مونتگمری وات استاد رشته زبان و ادبیات عرب یو مطالعات اسلامی در دانشگاه ادینبورگ اسکاتلند بوده، این اسلام شناس معاصر رساله دکترایش را پیرامون جبر و اختیار در آغاز اسلام ارائه داد. آثار متعددی از او به چاپ رسیده مانند ایمان و عمل غزالی- محمد در مکه - محمد در مدینه- تاریخ اسپانیای اسلامی- اندیشه سیاسی در اسلام - اسلام و مسیحیت جدید- مکه براساس قرآن- بنیادگرایی و نوگرایی اسلامی و... که به نظر می رسد فقط یک کتاب او پیرامون برخورد اسلام و مسیحیت در سال 73 توسط محمد حسین مخبو ترجمه شده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر